Tradicija zajedničke i lične molitve - Panajotis J. Skalcis

„Sve na dobro bejaše, i molitva, i proučavanje i pojanje hvale, a iznad svega čin i mistagogija svete žrtve“.

Zajednička molitva, kao blagodarenje i slavoslovlje Trojičnog Boga „u crkvi“   i „dolična himna, uzneta jedinom tvorcu i sazdatelju i vladaru svih, Bogu“, ali i lična molitva koja biva kao „u kleti“, i čisto, smireno, nerasejano i bestrasno uznošenje i obraćanje uma Bogu iz skrivenog mesta ljudskog srca, imaju blagodatni karakter i predstavljaju dva vida biblijski, otački i liturgijski potvrđenog neprestanog bogosluženja.